Het citaat
Over de Prosper van Langendonckstraat, zijstraat van de Lode Zielenslaan, schreef dichter Peter Theunynck o.m. : “Huizen met een tuintje voor, een weggelopen straatje uit een Vlaams dorp. Het kijkt je aan zo van wat sta ik hier. Zo ook Prosper. Hij dwaalde in zijn weidse onbegrepen ik. Burgerman in anarchistenkliek, in fatsoen gevangen fantasie, deze brave katholiek begraven. Gek, gek doodlopend straatje.“
De dichter Prosper van Langendonck (1862-1920) publiceerde eigenlijk maar één bundel Verzen (1900). Daarin toont hij zich een der eersten in het Zuid-Nederlandse taalgebied die vorm gaven aan het conflict tussen gevoel en verstand, een groot thema bij de wisseling van de 19de naar de 20ste eeuw.
De dichter werd opgevoed in een Franssprekend milieu in Brussel, maakte zijn studie in de letteren niet af, werd ambtenaar bij het Ministerie van Justitie en nadien bij de vertaaldienst van de Kamer van Volksvertegenwoordigers. Hij richtte samen met August Vermeylen, Cyriel Buysse, Emmanuel de Bom e.a. de literaire periodiek Van nu en straks op. In dat gezelschap was hij de enige die rooms-katoliek en vrij conservatief was. Dat belette niet dat zijn opstel De herleving van de Vlaamse poëzie als een van de belangrijkste literaire bijdragen werd beschouwd.
Hij wordt ook de poète maudit genoemd want hij leed toenemend aan een erfelijke schizofrenie en stierf krankzinnig.
Na zijn dood schreef August Vermeylen:
“Ik kan de verzen van Van Langendonck niet herlezen zonder telkens dat gebogen bleken voorhoofd te zien, waar het tragische lot met zijn griffel in gegroefd had, en die geestig zachte ogen, dien moeden, tegelijk schuwen en trouwhartigen blik, waar soms een vreemde gloed in brandde.“
Geschreven door Hugo De Ridder
Informatie
UIT
LOCATIE
Prosper van Langendonckstraat,
hoek Lode Zielenslaan
ZONE
HALEWIJN
MATERIAAL
Arduin
GEPLAATST
2015
Boek
Dit citaat werd niet opgenomen in het boek
